woensdag 17 september 2014

Een kijkje in de keuken (Musicmaker Column)

'Een kijkje in de keuken'

Soms zijn er plekken of gebeurtenissen die later van cruciaal belang blijken te zijn.
Voor mij begon het allemaal met een brief. Voor Harry Sacksioni begon het in zijn keuken.

Een brief
Toen ik elf jaar was zat ik gezellig met mijn familie op de bank TV te kijken. 'Geef Nooit Op!' van Peter-Jan Rens stond op, een leuk programma waarin kinderen hun wensen konden insturen. Mijn broer vond 'dat ik ook mee moest doen'. Mijn moeder hielp me even later de brief te schrijven. Uiteindelijk werd ik gekozen en mocht ik met Jan Akkerman op TV spelen! Het was de dag van mijn leven (het staat op Youtube). Tijdens die ontmoeting werd ik ook uitgenodigd voor de Nationale gitaarkampioenschappen die ik tot eigen verbazing het jaar erop won. De jury in de persoon van Harry Sacksioni overhandigde me een handgemaakte Robberts gitaar. Hierdoor kreeg ik later de kans om een live DVD op te nemen en werd ik uitgenodigd door Harry Sacksioni in zijn concerten! Je ziet hoe belangrijk één brief kan zijn!


De beste chauffeur van Nederland
Ik weet nog goed dat een meneer genaamd John Rijsdijk aan mij voorgesteld werd, de chauffeur van de Basily Boys. Het was tijdens mijn allermooiste verjaardag: we hadden mijn grote held Stochelo Rosenberg uitgenodigd. De 'chauffeur' speelde ook spontaan even mee. We waren stomverbaasd. Dit is ongetwijfeld de beste chauffeur die we in Nederland hebben. Zoek hem maar eens op: John Rijsdijk. Er is dus veel meer talent, maar de vraag is: waarom kennen we ze niet? Blijkbaar zijn er cruciale zaken voor nodig die niet altijd in onze macht liggen: een brief of een heel bijzondere keuken.

Ajax of een prachtige muziekcarriére
Midden jaren zeventig, in 1975 klinkt er prachtige akoestische gitaarmuziek uit de Nederlandse TV-toestellen. Het is Harry Sacksioni. Op zijn zestiende schrijft hij al het stuk Meta Sequoia. Maar daarnaast heeft hij nog een heel andere liefde: voetbal. Hij speelt ook in de hoogste jeugdselectie van Ajax. Naar eigen zeggen besluit hij volledig voor de muziek te gaan wanneer hij op zijn zeventiende door Arnold Mühren door zijn benen wordt gespeeld. Maar toch is het heel opmerkelijk dat één jongeman kan kiezen tussen Ajax en een glansri

jke muziekcarrière. Om de enorme gedrevenheid van Harry Sacksioni beter te begrijpen, moeten we een kijkje nemen in zijn keuken.

Een kijkje in de keuken
de bus die m'n vader organiseerde naar de uitwedstrijden van Ajax.
Ton Lensink, Werner Schaaphok, Johan Cruijf en Kees Brusse... allemaal kwamen ze langs in het keukentje achter de sigarenwinkel van Harry's vader in de Rijnstraat. Het bleek een vaste plek te zijn van bekende theater artiesten omdat hun bussen voor de deur stopten, maar ook een vaste plek van beroemde Ajacieden omdat het hét voorverkoopadres van Ajax was. De kleine Harry zat er met rooie oortjes te luisteren naar al die interessante persoonlijkheden. “Bijvoorbeeld Ton Lensink, die altijd zo ernstig binnenkwam. Dat intrigeerde me.” De keuken was letterlijk en figuurlijk Harry's voedingsbodem. Dit is waar hij zijn inspiratie vandaan haalde. Hier sloeg de vonk over. “Het voedde mij om later zelf artiest te worden.”, aldus Sacksioni.

De scene

Met alle talent van de wereld alleen kom je er niet. Je moet je laten omringen door je grote helden. Ze halen het maximale uit je naar boven. Zoek een inspirerende omgeving of wees zelf zo'n omgeving. Artiesten komen niet van school. Ze leren het van elkaar in de scene.. of in de keuken!